Zborowice w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich
Zborowice – w dok. Seborovicze, Zboroviczi i Sborowicze, wś z kościołem par. rzym.-kat., w pow. grybowskim, nad. pot. Bieśnikiem, praw. dopł. Biały, o 3 klm. na płd. od Ciężkowic. Wieś ciągnie się długim szeregiem chat nad potokiem, aż do jego ujścia i wzdłuż gościńca z Ciężkowic do Sącza. Okolica jest pagórkowata i lesista. Wieś wraz z pos. tabularną liczy 172 dm. i 1022 mk. (495 męż., 507 kob.), 977 rzym.-kat. i 25 izrael. Pos. tabular. (Heleny Osieckiej) ma 415 morg obszaru, w tem 110 mr. lasu; pos. mn. 768 mr. roli, 16 mr. łąk i ogr., 126 mr. past. i 219 mr. lasu. Wieś jest starą osadą, zniszczoną podczas napadu Mongołów. W r. 1188 Leszek Czarny pozwala opatowi tynieckiemu na opustoszałem miejscen założyć nową wieś na prawie niemieckim (Kod. tyn., I, 56). Czy lokacya przyszła do skutku niewiadomo, ale w r. 1345 sprzedał opat Henryk Piotrowi z Lipnika za 40 grzyw. wójtowstwo w Z. Otrzymuje on dwa łany wolne, 6 denar z czynszów i trzeci z kar sądowych, ma prawo założyć młyn, karczmę, jatki i kramy, polowanie i rybołówstwo wolne. Osadnicy na łanach uprawnych otrzymują 3 lata wolności, na zarosłych lasem 20 lat. Czynsz będą płacić po 8 skotów z łanu a za dziesięcinę po fertonie. Klasztor w r. 1394 wykupuje sołtystwo w Z. oddane w zastaw i na ten cel pożycza potrzebną sumę. Wójtowstwo to odprzedano w r. 1376 za 120 grzyw, co opat potwierdził. W połowie XV w. Z., wś klasztorna, blisko Ciężkowic, miała łan. km. 11 i prętów 5, z których płacono czynszu po 1 grzyw., 12 jaj, 2 koguty, 2 sery, odrabiano jutrzyny i robocizny, odbywano powabę; karczma klasztorna z rolą płaciła 3 grzyw., wszystkie role płaciły dziesięciny klasztorowi tynieckiemu po 1 fertonie szerokich groszy. Był też folwark klasztorny, 3 zagr. z rolą, młyn klasztorny dawał po miarce owsa co tydzień, 2 łany sołtysie płaciły dziesięcinę. W połowie XV w. istniał już kościół paraf. drewniany. W r. 1581 miała sześć łan. km., 5 zagr. bez roli i 7 komor. z bydłem. Wś do kasacyi opactwa tynieckiego była własnością klasztorną. Kościół jest murowany. Z. graniczą na płn. z Ciężkowicami, na zach. z Ostruszą i Opaciem, na płd. z Biesną i Sędziszowem, na zach. przez Białę z Pławną i Kąśną Dolną.
Źródło: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Sulimierskiego F., Chlebowskiego B., Walewskiego W., T. XIV, Warszawa 1880-1914, s. 527.
