Paderewski Ignacy Jan
Ignacy Jan Paderewski urodzony 06. 11. 1860 roku w Kuryłówce, to genialny kompozytor i pianista, wielki patriota, obywatel świata, pierwszy premier odrodzonej po latach zaborów Polski, propagator postępu naukowo – technicznego, związany był mocno z Ciężkowicami. Kupił dwór w pobliskiej Kąśnej Dolnej gdzie mieszkał w miesiącach letnich w latach 1897 – 1903. W Ziemi Ciężkowickiej czytamy: „(...) tutaj odpoczywał, komponował i przygotowywał się do zagranicznych tournee. W miesiącach letnich, gdy pogoda na to pozwalała, wynoszono na skraj parku fortepian Paderewskiego. Mistrz ćwiczył tutaj a jego grze przysłuchiwali się okoliczni mieszkańcy. Paderewski pozostał w ich pamięci jako serdeczny dla wszystkich, miły i filantropijny człowiek.”
Już od najmłodszych lat wykazywał ogromne zdolności muzyczne, świetnie grał, a jako kilkuletni chłopiec zaczął komponować. Te ogromne uzdolnienia muzyczne, ale również wielka fascynacja muzyką sprawiły, że Paderewski wybrał studia w warszawskim Konserwatorium Muzycznym. Uczelnia ta wówczas nie była zaliczana do najlepszych na świecie, ale młody muzyk trafił do wybitnych nauczycieli akademickich. Uczyli go J. Schlozer, R. Strobel, J. Oliwiński, Wł. Żeleński. Za czasów studenckich I. J. Paderewskiego w prasie warszawskiej pojawiły się informacje, że ten „młody muzyk będzie drugim polskim Chopinem”. Po otrzymaniu dyplomu (w 1878), młody muzyk podjął pracę nauczyciela gry na fortepianie na uczelni. W latach 1881- 1882 kontynuował studia w Berlinie, które okazały się „przepustką” do Wiednia, gdzie w 1884 roku, pod okiem T. Leszetyckiego doskonalił swój kunszt pianistyczny. Za początek wielkiej kariery muzycznej Ignacego Jana Paderewskiego uznaje się rok 1887, kiedy to wystąpił w koncercie na cele dobroczynne u boku słynnej włoskiej śpiewaczki Pauliny Lucca. W 1888 roku muzyk odniósł kolejne sukcesy w Paryżu i Londynie. W roku 1890 wielki artysta odwiedził również Poznań, gdzie dał dwa koncerty na cele dobroczynne: 13 lutego w sali J. Lamberta oraz 15 lutego w Sali Teatru Polskiego. Te koncerty miały także znaczący wydźwięk polityczny dla Polski. Wielkie sukcesy w Polsce oraz doskonałe recenzje w prasie europejskiej sprawiły, że Paderewski został zaproszony do Ameryki. Jego pierwsze koncerty w kraju za oceanem miały miejsce w 1891 roku, odniósł tam ogromny sukces artystyczny, rozpoczynając tym samym wieloletnią karierę kompozytora i pianisty. Zagrał w prawie wszystkich krajach Europy, obu Ameryk, Afryce i Australii.
Paderewski - wielki patriota, dając wyraz swojego zatroskania o Polskę ufundował i podarował narodowi polskiemu Pomnik Grunwaldzki autorstwa Antoniego Wiwulskiego, który odsłonięto 15 lipca 1910 roku w Krakowie. W Ciężkowicach natomiast ufundował tablicę, która została wmurowana w skałę ‘Piekło’ w Rezerwacie „Skamieniałe Miasto”, na pamiątkę 500-setnej rocznicy bitwy pod Grunwaldem, w 1910 roku. O związkach Paderewskiego z Ciężkowicami możemy przeczytać w Ziemi Ciężkowickiej: „Wielki pianista zapisała się bardzo dobrze w historii Ciężkowic. Z jego inicjatywy w naszym mieście założono, w zakupionym przez niego murowanym budynku (Rynek 15.), kasyno czyli Klub Inteligencji Obywatelskiej. Klub ten został wyposażony przez Paderewskiego w fortepian, bilard oraz 2000 książek. Dzięki niemu w Ciężkowicach powstała Ochotnicza Straż Pożarna. Z funduszy mistrza powstała wtedy, stojąca na rynku, kapliczka św. Floriana patrona strażaków.”
W 1913 roku I. J. Paderewski osiedlił się w Ameryce, skąd przez cały okres I wojny światowej prowadził ożywioną działalność polityczną. Po zakończeniu wojny postanowił wrócić do Polski, 25 grudnia 1918 roku Paderewski przybył do Gdańska, skąd dotarł do Poznania, a później do Warszawy. 14 stycznia 1918 roku Józef Piłsudzki mianował I. J. Paderewskiego premierem pierwszego polskiego rządu. Pianista swoją czynną działalność polityczną zakończył w 1922 roku i w tym samym roku powrócił do koncertowania. Pod koniec życia, w latach 1937 – 1940 wybitny muzyk, wraz z L. Bronarskim i J. Turczyńskim pracował nad redakcją „Dzieł wszystkich Fryderyka Chopina”. I. J. Paderewski zmarł 29 czerwca 1941 roku na Florydzie, po śmierci został odznaczony krzyżem Virtuti Militari i pochowany na cmentarzu zasłużonych w Arlington. 51 lat po śmierci, w 1992 roku jego prochy zostały sprowadzone do Polski i złożone w krypcie Katedry Warszawskiej.
Źródło: Ignacy Jan Paderewski, „Ziemi Ciężkowicka”, nr. 2001/1, str. 8,9.
Strona internetowa Polskiego Radia, Ignacy Jan Paderewski, 18.11.2013, http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/717989,Ignacy-Jan-Paderewski-polityk-i-wirtuoz, (17.09.2014).
50 lat Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych imienia Ignacego Jana Paderewskiego 1957 – 2007, Zarys monograficzny, str. 25 – 29.
