Życiorys Jana Górskiego – protoplasty rodu Górskich
Jan GÓRSKI ( 1755 – 1845 ) herbu Rawa pochodził z Litwy i po upadku konfederacji barskiej osiadł w Ciężkowicach. W roku 1805 ożenił się z Katarzyną Górką, z którą miał pięcioro dzieci, dając początek rodowi Górskich, którego liczni potomkowie wpisali się na trwale w historię Ciężkowic. Dziećmi Jana i Katarzyny byli: Wiktoria ur. 1805, Jan ur. 1807, Józef ur. 1810, Ludwik ur. 1815 i Marianna ur. 1819.
Historię rodu Górskich badali i opisali w 2-giej połowie XX wieku Julia i Stanisław Górscy mieszkający w Warszawie. W ich opracowaniu czytamy: m.in. „Ukrywając się przed zaborcą, nie podał [ Jan Górski] w żadnym dokumencie miejsca urodzenia oraz imion swoich rodziców. Datę urodzenia ujawnił dopiero w Ciężkowicach, przy wpisie ślubu do ksiąg parafialnych. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Mając 15 lat uciekł z domu i wstąpił do konfederatów barskich. Do końca brał udział w walkach. Po upadku powstania z zaufanymi ludźmi Pułaskiego ukrył dokumenty konfederatów w Bogoniowicach koło Ciężkowic, powierzając je opiece ówczesnego proboszcza. Zatrudnił się w Bogoniowicach, w administracji dóbr hrabiego Trzecieskiego. Pracowity, oszczędny i rzutki, wkrótce usamodzielnił się i założył własne gospodarstwo w Ciężkowicach nad rzeką Ostruszanką. Budował domy, młyny, tartaki, mosty i drogi. W domu miał warsztaty tkackie. Zdobył zaufanie i poważanie mieszkańców, którzy powierzyli mu stanowisko burmistrza. Handlował zbożem z Węgrami i marzył, by zostawić dzieciom po jednej wsi. Niestety, pasmo powodzenia przerwała katastrofalna powódź. Zatopił się jemu cały transport zboża. Z poniesionych strat już się nie podźwignął. Dom Jana stał na przedmieściu Ciężkowic, nad Ostruszanką, przy drodze do Ostruszy.
Spełniając wolę Jana i Katarzyny syn Józef wystawił przydrożną kapliczkę z figurą Serca Jezusowego. Stoi ona w miejscu dawnego wjazdu na drogę na Rakutową, oddalona kilkanaście metrów w stronę Ostruszy od obecnego wjazdu na tę drogę. Stanowi ją figura Chrystusa, a na postumencie napis : Fundacya śp. Jana i Katarzyny Górskich. Jeden z wnuków Jana Górskiego był tak dumny z uczestnictwa dziadka w konfederacji barskiej, że na jego grobie w Ciężkowicach zostało napisane: „Tu spoczywa Józef Górski – wnuk konfederata barskiego”.
Spośród dzieci Jana i Katarzyny Górskich najliczniejszej grupy potomków w wielu pokoleniach doczekał się syn Józef, który pozostał na gospodarstwie rodziców i zajmował się działalnością rolniczą i tkactwem.
Ród Górskich wraz z małżonkami, ich rodzicami i rodzeństwem liczy ponad 4200 członków, w tym żyjących na przełomie XX i XXI ponad 2800. Drzewo genealogiczne Górskich opracowali Julia i Stanisław Górscy z Warszawy. Ich dzieło kontynuuje Robert Trochimiuk, spisując kolejne pokolenia rodu.
 |  Napis na cokole kapliczki fundacji Jana i Katarzyny Górskich |
Życiorys na podstawie opracowania
Julii i Stanisława Górskich z Warszawy
uzupełnili i przekazali do wpisu do
Internetowej Encyklopedii Ciężkowic
dr Bronisława Średniawa – Kraków
Zbigniew Szczerba – Tarnów
Przekazano do wpisu 16.12.2022 r.
